ผู้เป็นครูด้วยหัวใจ

ผมเป็นครูมาบรรจุใหม่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ก่อนมาได้รับการบรรจุเป็นครูอัตราจ้างโรงเรียนประจำจังหวัด ซึ่งมีความพร้อมและงบประมาณมากมาย แต่กลับกันที่นี้ที่ผมได้มาบรรจุ ครูมีน้อยมากผมเองคิดว่ามันเป็นแค่ข่าวแต่วันนี้ผมเจอกับตัวเองครับ ครูในโรงเรียน มีครูไม่ครบชั้น มีผู้อำนวยการและครูประจำการอยู่ทั้งหมด 3 คนรวมตัวผมด้วย ครูช่วยราชการอีก 1 ท่านและครูอัตราจ้างอีก 2 คน ซึ่งเมื่อเข้ามาได้ศึกษาความเป็นมาของโรงเรียนและทราบว่าทางโรงเรียนไม่มีเงินจ้างครูเลยต้องขอเจ้าอาวาสวัดในพื้นที่ทอดผ้าป่าสามัคคีสมทบเพื่อนำเงินทั้งหมดมาจ้างครู 2 คน ซึ่งค่าจ้างแค่ครูเดือนละ x,000บาท ซึ่งน้อยมากแต่

“ครูเค้ารักในการสอน รักเด็ก ผูกพันกับเด็กๆ ถ้าไม่มีครูแล้วเด็กๆ จะไปเรียนที่ไหน”

นี้คือสิ่งที่พวกเขาคิดจึงมาสอนและปีการศึกษาหน้าจะมีครูหนึ่งท่านเกษียณอายุราชการซึ่งคาดว่าจะไม่คืนตำแหน่งมาให้เพราะโรงเรียนขนาดเล็กและถ้าหากผู้อำนวยการย้ายก็จะไม่คืนผู้อำนวยการคืนกับโรงเรียนและโรงเรียน ต้องแต่งตั้งและบริหารกันในโรงเรียนเอง ซึ่งโรงเรียนเรามีนักเรียนทั้งหมด 64 คน จึงต้องควบชั้นเรียนรวม กับ โรงเรียนข้างเคียง ซึ่งห่างกันประมาณ 3 กิโลเมตร มารวมกันเพื่อให้ครูได้อยู่ครบชั้น

“ครูก็ต้องรับผิดชอบสอนทุกรายวิชาในระดับชั้นนั้นรวมถึงการเป็นครูประจำชั้นด้วย ซึ่งผมเองรับผิดชอบสอนในระดับ ป.2”

ทางโรงเรียนได้รับเงินสนับสนุนอุปกรณ์การเรียนจากรัฐบาลแค่คนละ 195 บาท ซึ่งไม่เพียงพอต่อการจัดซื้อหนังสือ 📚 สมุด และ ✏️ อุปกรณ์การเรียนต่างๆ วิธีการแก้ปัญหา คือ เราต้องให้เด็กใช้สมุดเล่มหนึ่งสำหรับหลายๆ วิชารวมกัน หรือ สมุดที่ใช้ไม่หมดของเทอมก่อนก็ให้นำกลับมาใช้

คนอาจจะมีคำถามว่า ทำไมไม่ให้ผู้ปกครองซื้อบ้างละ? นักเรียนที่มาเรียนส่วนใหญ่ฐานะยากจน บางครอบครัวพ่อแม่แยกทางกัน ไปทำงานที่จังหวัดอื่น จึงฝากเด็กๆ ไว้เป็นภาระของปู่ย่าตายาย นั่นคือเหตุผลที่ทางโรงเรียนจะพยายามไม่รบกวนผู้ปกครอง บางครอบครัวส่งลูกมาเรียนถึงสามคน ซึ่งทางโรงเรียนและครูผู้สอนพยายามแก้ปัญหาเพื่อให้กระทบกับผู้ปกครองให้น้อยที่สุด และถ้าทางโรงเรียนได้รับพิจารณาให้เข้าร่วมในโครงการนี้ สิ่งแรกที่ผมจะทำคือ

สมุดหนึ่งเล่มผมจะให้เด็กทุกคนนำมาเป็นสมุดคัดลายมือ เพราะผมอยากให้ เด็กทุกคนจบไปจากที่นี้ต้องลายมือสวยและให้นักเรียนเก็บสมุดเล่มนี้ เพื่อให้เป็นความทรงจำที่ดีจากการเริ่มต้นในสมุดเล่มนี้ ผมเองจะออกแบบโลโก้ให้กับโรงเรียน นักเรียนจะได้มีสมุดตราของโรงเรียน 🏫 เขียนเป็นครั้งแรกและให้รู้สึกภาคภูมิใจในสถาบันที่เราได้เรียนที่นี้

สุดท้ายทางผู้อำนวยการ คณะครู และนักเรียน ขอขอบคุณโครงการดี ๆ ที่ให้โอกาสได้เข้าร่วมเพื่อถ่ายทอดความรู้สึก และความเป็นอยู่ของโรงเรียนเพื่อให้ผู้ใหญ่ได้รับทราบ และอาจเข้ามาช่วยเหลือโรงเรียนที่อยู่ห่างไกลยังมีเด็กที่รอความหวังอยู่ ไม่ใช่เฉพาะโรงเรียนที่ผมอยู่ ยังคงมีอีกหลายโรงเรียน ส่วนผมเองมีโอกาสผมก็อยากได้รับพิจารณาให้กับโรงเรียนที่ผมอยู่ เพื่อให้เด็กๆ ผู้ปกครอง รู้ว่าคณะครูและผู้บริหารไม่เคยทอดทิ้ง ไม่นิ่งดูดาย และยังมีอีกองค์กรอื่นที่ให้มาให้ความช่วยเหลือ

หน้าที่ของเด็กๆ 🧒👦 คือ ตั้งใจเรียน ส่วนหน้าที่อื่นๆ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ครูเอง…